เพชรสังฆาต

เพชรสังฆาต บรรเทาริดสีดวงทวาร

– เพชรสังฆาต มี 2 แบรนด์ 

1. เพชรสังฆาตของอ้วยอันโอสถ 

–  1 ขวด บรรจุ 100 แคปซูล

– เลขทะเบียนที่ G472/41

–  ผลิตภัณฑ์ของบริษัทอ้วยอันโอสถ จำกัด

– สรรพคุณ : บรรเทาริดสีดวงทวาร และเป็นยาระบายอ่อนๆ

– วิธีรับประทาน : ครั้งละ 1-2 แคปซูล วันละ 3 ครั้ง ก่อนอาหาร

– ส่วนประกอบสำคัญ : ใน 1 แคบซูล มีเพชรสังฆาต 99 มิลลิกรัม และตัวยาอื่นๆ

2. เพชรสังฆาตของอภัยภูเบศร

– 1 ขวด บรรจุ 70 แคปซูล

– เลขทะเบียนที่ G826/60

– ผลิตภัณฑ์ของมูลนิธิโรงพยาบาลเจ้าพระยาอภัยภูเบศร ในพระอุปถัมภ์ สมเด็จพระเจ้าภคินีเธอ เจ้าฟ้าเพชรรัตนราชสุดา สิริโสภาพัณณวดี

– สรรพคุณ : บรรเทาอาการริดสีดวงทวาร 

– วิธีรับประทาน : ครั้งละ 3 แคปซูล วันละ 3 ครั้ง หลังอาหาร

– ส่วนประกอบสำคัญ : ใน 1 แคปซูล มีเพชรสังฆาต 280 มิลลิกรัม และตัวยาอื่นๆ 120 มิลลิกรัม

การศึกษาทางเภสัชวิทยา

– ผลต่อแรงตึงตัวของหลอดเลือดดำ :

• สารสกัดเพชรสังฆาตมีฤทธิ์กระตุ้นหลอดเลือดดำ ให้มีความตึงตัวเพิ่มขึ้น คล้ายกับส่วนผสมของไบโอฟลาโวนอยด์ 2 ชนิด ได้แก่ ไดออสมิน 90% และฮิสเพอริดิน 10% ที่พบในตำรับยาแผนปัจจุบัน สำหรับใช้รักษาริดสีดวงทวาร

– ฤทธิ์ต้านการอักเสบเฉียบพลัน :

• ผลการทดลองในหนู 2 การศึกษา สารสกัดเพชรสังฆาตด้วยเมธานอลและเฮกเซน สามารถยับยั้งการบวมของใบหู และการบวมของอุ้งเท้าของหนูขาวได้ ที่ถูกกระตุ้นด้วยสารเคมี ตรวจพบองค์ประกอบทางเคมีของสาร lupeol ในสารสกัดเฮกเซน

ข้อแนะนำและข้อควรระวัง

1. การรับประทานเพชรสังฆาตสด อาจทำให้เกิดอาการระคายคอ ระคายเยื่อบุในปาก เนื่องจากเถาสดมีผลึกแคลเซียมออกซาแลตอยู่มาก

2. ห้ามรับประทานติดต่อกันนานเกิน 2 สัปดาห์เพราะอาจก่อให้เกิดนิ่วในทางเดินปัสสาวะ ผู้ป่วยโรคไตห้ามรับประทาน

3. การใช้สมุนไพรเพชรสังฆาตควรปรึกษาแพทย์หรือผู้เชี่ยวชาญในการใช้เสมอ เพราะอาจทำให้เกิดผลข้างเคียงที่ไม่พึงประสงค์ได้ เช่น ตาเหลือง ตัวเหลือง ปัสสาวะน้อย แน่นท้อง เป็นต้น

สาเหตุและปัจจัยเสี่ยงการเกิดโรคริดสีดวงทวารหนัก

• ภาวะท้องผูก (constipation) เป็นสาเหตุที่พบได้บ่อยที่สุด โดยอุจจาระที่ไม่มีการขับออกมีผลทำให้ความดันในช่องท้องเพิ่มมากขึ้น ทำให้เกิดการอุดตันของการไหลกลับของไหลกลับของเลือดบริเวณหลอดเลือดดำที่บริเวณทวารหนัก ส่งผลให้เกิดอาการปวดตึงบริเวณ hemorrhoidal plexus ตามมา ส่วนลักษณะอุจจาระแข็งมีผลเพิ่มแรงเฉือนที่หลอดเลือดดำบริเวณทวารหนัก ทำให้เกิดการบาดเจ็บของหลอดเลือดดำบริเวณดังกล่าวได้
• ภาวะท้องเสียเรื้อรัง (chronic diarrhea) เป็นปัจจัยที่มีผลในการพัฒนาการเกิดโรคริดสีดวงทวารหนัก เนื่องจากการถ่ายอุจจาระในความถี่ที่มากกว่าปกติ มีผลทำให้เกิดภาวะเลือดออก และการหย่อนของหลอดเลือดดำบริเวณทวารหนักในผู้ป่วยที่มีประวัติเป็นโรคริดสีดวงทวารหนักมาก่อนได้
• การตั้งครรภ์ (pregnancy) โดยเฉพาะในไตรมาสที่ 3 มีผลเพิ่มแรงดันในช่องท้อง ทำให้หลอดเลือดดำบริเวณทวารหนักเกิดการขยายตัวได้ โรคริดสีดวงทวารหนักที่เกิดในผู้ที่ตั้งครรภ์สามารถหายได้ หลังจากที่คลอดทารก
• โรคอ้วน (obesity) มีผลทำให้เกิดแรงกดทับที่หลอดลเือดบริเวณรอบทวารหนัก และหลอดเลือดบริเวณลำไส้ ทำให้หลอดเลือดดำบริเวณดังกล่าวมีความดันเพิ่มสูงขึ้น และเกิดการขยายตัวได้
• การมีเพศสัมพันธ์ทางทวารหนัก (anal intercourse) ทำให้เกิดแรงเฉือนที่เพิ่มสูงขึ้น มีผลทำให้หลอดเลือดดำบริเวณทวารหนักได้รับบาดเจ็บ
• ภาะวะท้องมานในผู้ป่วยโรคตับแข็ง มีผลทำให้เกิดภาวะหลอดเลือดดำโป่งพอง
• พันธุกรรม (genetic) มีความเสี่ยงในการเกิดโรคริดสีดวงทวารหนกได้มากกว่าบุคคลทั่วไป
• อายุทีเพิ่มมากขึ้น มีผลทำให้ความเเข็งแรงของโครงสร้างของหลอดเลือดที่บริเวณทวารหนักลดลง
• ปัจจัยการรับประทานอาหาร พบว่าการรับประทานอาหารที่มีกากใยต่ำ อาหารที่มีรสจัด และดื่มแอลกอฮอล์ มีผลทำให้เกิดโรคริดสีดวงทวารหนักได้